میکروبیم (ثناتوس میکروبیم) – microbiome (thanatos microbiome)
در اصطلاح پزشکی به فرآیندی گفته می شود که پس از مرگ رخ می
دهد و طی آن باکتریهای درون معده و روده از همان منطقه شروع به تجزیه بدن می
نمایند که در نتیجه سبب تعفن و فساد نئشی می گردد.
سیاهچاله مرکزی – master black hole
از دیدگاه این مقاله به سیاهچاله ای اتلاق می شود که در
هسته مرکزی برخی کهکشان ها، ازجمله کهکشان راه شیری قراردارد.
کوازار – quasar (Quasi-Stellar Object)
اخترنما، شبه ستاره، ستاره مانند.
بعنوان دوردست ترین اجرام جهان شناخته می شوند که امواج فوق العاده نیرومندی، هم
در طیف رادیوئی و هم در طیف مرئی از خود گسیل می نمایند.گاه دیده شده که یک
اخترنما تا یک میلیون برابر شدید تر از کهکشان آندرومدا از خود امواج رادیوئی گسیل
نموده است. میدان گرانش یک اخترنما آنچنان نیرومند است که می تواند شکل ظاهری
کهکشانهای نزدیک به خود را درهم بریزد.
امروزه دانشمندان معتقدند که اخترنما ها می توانند همان سیاهچاله های بی اندازه
پرجرم مرکز کهکشانها باشند که حجم عظیمی از محیط پیرامون خود را بلعیده
اند!!!
پالسار – pulsar
تپ اختر، ستاره های تپنده.
دسته ای از ستارگان نوترونی که احتمالاً باقی مانده انفجارهای ابرنواختری هستند.
پالسارها به صورت چشمه های رادیوئی، امواجی با پریود منظم از خود گسیل می کنند.
سیاهچاله – black hole
کمیتی است غیرقابل روئیت، با جرم بسیار زیاد و گرانشی فوق
العاده .دانشمندان معتقدند که برخی سیاهچاله ها از همان زمان آغاز تشکیل شده اند و
برخی دیگر بجای مانده از انفجار ستاره های بسیار بزرگ و پرجرم هستند.
کهکشان ام.87 (مسیه 87) – ( 87( M87 messier
در کاتالوگ عمومی؛ NGC4486
کهکشانی در فاصله 53 میلیون سال نوری در بخش شمالی صورت فلکی سنبله یا دوشیزه(virgo).
این کهکشان در سال 1781 توسط "چارلز
مسیه" ستاره شناس فرانسوی به همراه 103 جرم آسمانی دیگر در "کاتالوگ
عمومی جدید" دسته بندی شد.
مرگ کهکشان – galaxy death
از دیدگاه این مقاله به وضعیتی گفته می شود که یک کهکشان به
سکون و لختی مبتلا می گردد و از چرخش و حرکت بازمی ایستد.
سبب توقف یک کهکشان به پایان رسیدن انرژی و نیروی تدارک
دیده شده برای چرخش آن است.
نابودی کهکشان، تخریب کهکشان – galaxy destruction
از دیدگاه این مقاله به فرآیندی اتلاق می شود که مدتی پس از
مرگ کهکشان آغاز می شود. در طی این فرآیند برانگیختگی سیاهچاله مرکزی، سبب تخریب
کهکشان از درون می گردد!
سیاهچاله اعظم – great black hole (GB)
از دیدگاه این مقاله به سیاهچاله یا میدان گرانشی مافوق
تصوری گفته می شود که خاستگاه آن مرکز عالم هستی -همان نقطه ای که بیگ بنگ رخ داده
است- می باشد.
مرگ عالم هستی – GB final
از دیدگاه این مقاله به زمانی گفته می شود که تمامی جرم
موجود در عالم هستی توسط "سیاهچاله اعظم" بلعیده شود و فرآیند یکسان
سازی ذرات مجدداً آغاز گردد.
سرعت بلع – ingestion velocity
از دیدگاه این مقاله اصطلاحاً به سرعت گسترش(یا فرآیند رشد
و توسعه نامتعارف) یک سیاهچاله گفته می شود!
ابرگرانش – super gravity
از دیدگاه این
مقاله به میدان های گرانشی فوق العاده نیرومند نظیر هسته های کهکشانی فعال و یا
اخترنما ها اتلاق می شود.
میدان گرانشی مافوق تصور – super massive gravity
از دیگاه این مقاله به میدان گرانشی غیرقابل توصیف یک
سیاهچاله برانگیخته گفته می شود که توانائی نابودی یک کهکشان را دارد.
سال نوری – light year
مقدار مسافتی که نور یا سایر پرتوهای الکترومغناطیس درمدت
یکسال می پیمایند.
این مسافت برابر است با 9.461 * 1012
کیلومتر یا 63240 AU (واحد نجومی).
(نور در هردقیقه 18میلیون کیلومتر / در هر ساعت 1.1 میلیارد کیلومتر / و در یک روز مسافتی نزدیک به 26 میلیارد کیلومتر را می پیماید!)
سیاهچاله برانگیخته، سیاهچاله طغیان کرده – overgrown black hole
از دیدگاه این مقاله به حالتی از سیاهچاله مرکزی یک کهکشان
گفته می شود که به سبب ایستائی،سکون و نهایتاً مرگ کهکشان، نیروی گریز از مرکز
مقابل آن متوقف شده است.بنابرین تمامی توان چنین سیاهچاله ای از آن پس فقط صرف
گسترش و توسعه قلمرو خود می گردد.
هیئت بطلمیوسی(نجوم بطلمیوسی) - spherical
astronomy(positional astronomy)
نجوم کروی، نجوم موقعیتی.
شاخه ای قدیمی از علم نجوم است که به نام بنیانگذار آن "کلودیوس تیلمائوس
بطلمیوس" منجم و ریاضی دان مصری(90
میلادی) شناخته می شود.
در این شاخه قدیمی از علم نجوم زمین را مرکز عالم می دانند که هشت فلک آنرا احاطه
کرده است و جمیع اجرام متعلق به این افلاک حول نقطه مرکزی که همان زمین باشد در
گردشند!
ابرنواختر – supernova
سوپرنوا یا فوران های ستاره ای به انفجار عظیم و گسترده ای
گفته می شود که به سبب رفلکس هسته مرکزی یک ستاره پرجرم در مقابل فشار بیش از
اندازه بخش بیرونی ستاره(پوسته سرد شده ستاره) که بر روی آن وارد می شود، به وقوع
می پیوندد.هسته مرکزی ستاره این فشار غیرقابل تحمل بخش خارجی را با یک موج سنگین
کوبشی پاسخ می دهد که سبب می گردد بخش عظیمی از پوسته ستاره به فضا پرتاب شود.
یک سوپرنوا بعضاً آنقدر درخشنده است که میزان روشنائی آن با درخشش یک کهکشان
برابری می کند آنچنان که حتی در روز روشن نیز قابل مشاهده است.
سحابی - nebula
در بسیاری از نواحی فضای میان ستاره ای توده های نسبتاً
چگال، مجتمع، و انباشته شده ای از گاز و غبار را می توان یافت که اصطلاحاً به آنها
سحابی می گویند.
چگالی سحابی ها بیش از هزار برابر چگالی ماده میان ستاره ای است.
سحابی ها را به 3 دسته طبقه بندی کرده اند؛
1.سحابی های گسیلشی
2.سحابی های بازتابی
3.سحابی های تاریک
ابرهای ساگیتاریوس، ابرهای صورت فلکی قوس – Sagittarius star cloud
سحابی ستاره ای صورت فلکی قوس که با نام 24M (مسیه 24) نیز شناخته می شود.
این ابرها که متشکل از مقادیر متنابهی گاز و غبار است در فاصله تقریبی 10هزارسال
نوری از زمین قراردارد.ابرهای صورت فلکی قوس به شکلی گسترده شده است که امکان
روئیت مستقیم مرکز کهکشان را به ما نمی دهد.
این ابرها به طول تقریبی 10هزارسال نوری، عرض تقریبی 600 سال نوری و عمق 10 تا 16
هزارسال نوری بیش از هزار ستاره را درون خود جای داده اند.طول عمر ابرهای
ساگیتاریوس به 220میلیون سال می رسد.
دی ار کلرونگ – erklärung die
در زبان آلمانی به معنی "بیانیه" .
"اسکندرجهانگیری" در وبسایت "اینشتین و اسلام" مدعی است که
آلبرت اینشتین این رساله را در سال ماقبل پایانی عمر خود نوشته است که به نوعی
درحکم وصیت نامه علمی – اخلاقی او تلقی می گردد.
